म कठपुतली

मैले बाँचेको जिन्दगी
मेरै हो भनेर घमण्ड गर्नु
सबैभन्दा ठूलो मुर्खता रहेछ
बल्ल थाहा पाउँदैछु आज ।

कि मेरो जन्म नै मेरो रोजाइको थिएन भने
अरु कसरी हुन्छ मेरो ?
अरुबाटै राखिएको नाम/अरुबाटै जोडिएको जात
अरुबाटै सिकेको भाषा/अरुबाटै बुझेको संस्कृति
र, अरुबाटै थोपरिएको झटो राष्ट्रियता अनि एतिहास
साँच्चै म, ‘म’ होइन
मात्र कठपुतली रहेछु
नचायो नाची दिने
बोलायो बोली दिने ।

मलाई लाग्थ्यो म बढ्दैछु
तर कहाँ हुनु र ?
नियन्त्रण पो बढेको रहेछ म माथि
यसो गर/उसो नगर
यो खा/त्यो नखा
यस्तो ला/उस्तो नला
उता जा/त्यता नजा
यस्तो पढ्/त्यस्तो नपढ्
यस्तो लेख/त्यस्तो नलेख
यसलाई मान/त्यसलाई नमान्
यो आफ्नो/त्यो बिरानो
अरे यार !
यो कस्तो नियती
थुइक्क साला एउटा कठपुतली जिन्दगी ।

र, आज धमिराले भित्र भित्रै खाइसकेको
चैते हुरीको खजाना
अर्थात कथित राज्य
थमाएर हातमा जाबो एउटा नागरिक्ता