रक्तदान जीवनदान (कविता)

कहाँ, कुन बेला, के पर्छ
कत्ति भर छैन यो जीवनको
जुरेमा पहिरो खस्न सक्छ
चुरेमा बाढी पस्न सक्छ
दौड्दा दौड्दै ब्रेक फेल भएर
त्रिशुलीमा गाडी झर्न सक्छ
वा,
अचानक कुनै अंगको
गम्भिर अप्रेशन पर्न सक्छ
भन त यो बेला उपचारको लागि
कहाँ पाउन सक्छौं आलो रगत ?
हो त्यसैले यो ज्यान सद्दे भएको बेला
आउ रक्तदान गरौं,
रक्तदान त जीवनदान हो प्रीय ।

हरेक तीन/तीन महिनामा
एउटा स्वस्थ शरिर भित्र
नयाँ रक्त कोशिकाहरु जन्मन्छन्
र, पुरानाहरु बाहिरिन्छन्
हो,
त्यही मरेर जाने
रगतलाई निकालेर जम्मा गर्न सके
कसैको प्राण जोगिन सक्छ प्रीय
त्यसैले आऊ रक्तदान गरौं,
रक्तदान त जीवनदान हो ।

भन्लान् कसैले
रगत झिकेपछि कम्जोर भईन्छ
सायद यस्तै ठानौली तिमी पनि
परन्तु यो एउटा प्रकृया हो
नझिके पनि यसलाई
अवश्य बाहिरिन्छ कुनै माध्यमबाट
बरु त्यो बेला हामी विरामी पो पर्न सक्छौं ।
त्यसैले खेर जाने त्यही रगत
कसैको जीवन बन्छ भने
आऊ रक्तदान गरौं
रक्तदान  त जीवन दान हो ।

सत्र वर्ष देखि साठीसम्मका
पैंतालिस किलो तौलमाथि
यौनरोग, हेपाटाइटिस, मुटुरोग
अनि दम र छारेरोग नभएका
गर्भवती र महिनावारी भइरहेका महिला बाहेक
जो सुकैले रक्तदान गर्न सक्छन् ।
हेर यो दुनियाँमा
हजारौं यस्ता मानिसहरु छन्
जसले जीवन भरिमा
सयौं पटक रक्तदान गरिसकेका छन्
हो तिमी महिला हौ
हरेक माशिक धर्ममा
तिम्रो रगत खर्च हुने भएकोले
तिमीले वर्षमा दुई पटक रक्तदान गर
म, चार पटक गर्न सक्छु
रक्तदान त जीवनदान हो प्रीय
आऊ रक्तदान गरौं ।

कहाँ, कुन बेला, के पर्छ
कत्ति भर छैन यो जीवनको
जुरेमा पहिरो खस्न सक्छ
चुरेमा बाढी पस्न सक्छ
दौड्दा दौड्दै ब्रेक फेल भएर
त्रिशुलीमा गाडी झर्न सक्छ
वा,
अचानक कुनै अंगको
गम्भिर अप्रेशन पर्न सक्छ
हो, त्यो बेला हाम्रो रगत
आफैलाई काम लाग्न सक्छ
त्यसैले आऊ प्रिय
जीवन सद्दे भएको बेला
रक्तदान गरौं,
रक्तदान त जीवन दान हो ।