गजल
नौनी जस्तो कोमल यो मन ढुङ्गा बनाएको छु अचेल
एकतर्फी मात्रै चल्ने डुङ्गा बनाएको छु अचेल
तिम्रो शिरमा सजिएर बस्न सधैं नपाएपछि
मन–मन्दिरमा चढाउने थुङ्गा बनाएको छु अचेल
सारंगी त्यो रेट्दा–रेट्दा हातै गल्यो, काँधै गल्यो
त्यसैले त धेरै सानो मुचुङ्गा बनाएको छु अचेल
हिँडाउनै गाह्रो भा’थ्यो नाथे फिस्टे ज्यान पनि
जिम्मेवारी पन्छाएर हलुङ्गो बनाएको छु अचेल
कति अटोस् बैदाममा मानिसको लावा–लस्कार
मन बिसाउने ठाउँ मैले टुटुङ्गा बनाएको छु अचेल
शब्दार्थ :
बैदाम : पोखराको लेक साईड
टुटुङ्गा : पोखरा उपमहानगर पालिकाको छेउमा रहेको एक ठाउँ
नौनी जस्तो कोमल यो मन ढुङ्गा बनाएको छु अचेल
एकतर्फी मात्रै चल्ने डुङ्गा बनाएको छु अचेल
तिम्रो शिरमा सजिएर बस्न सधैं नपाएपछि
मन–मन्दिरमा चढाउने थुङ्गा बनाएको छु अचेल
सारंगी त्यो रेट्दा–रेट्दा हातै गल्यो, काँधै गल्यो
त्यसैले त धेरै सानो मुचुङ्गा बनाएको छु अचेल
हिँडाउनै गाह्रो भा’थ्यो नाथे फिस्टे ज्यान पनि
जिम्मेवारी पन्छाएर हलुङ्गो बनाएको छु अचेल
कति अटोस् बैदाममा मानिसको लावा–लस्कार
मन बिसाउने ठाउँ मैले टुटुङ्गा बनाएको छु अचेल
शब्दार्थ :
बैदाम : पोखराको लेक साईड
टुटुङ्गा : पोखरा उपमहानगर पालिकाको छेउमा रहेको एक ठाउँ
No comments:
Post a Comment