गजल

रित्तिरहेछ सुन्दर जवानी, त्यसैले म पीरमा छु अचेल
सिध्दिरहेछ यो जिन्दगानी, त्यसैले म पीरमा छु अचेल

मान्दैन पक्कै यो मन मान्दैन, तर पनि यहाँ कस्को छ आदेश
छोड्नु छ मैले यो घाम पानी, त्यसैले म पीरमा छु अचेल

मलाई नसोधी प्राण पखेरु, उडेर जान्छ तब मेरो निम्ति
हुँदैन फेरि साँझ विहानी, त्यसैले म पीरमा छु अचेल

आफ्ना आफन्त सबैलाई छोडी, बिरानो कुन त्यस्तो शहरमा
जानु छ एकै बनी खरानी, त्यसैले म पीरमा छु अचेल