गजल

पहिरो चलेको ठाउँ हुँदै कुलो नबनाउ प्रीय
सानो घटनालाई उछालेर ठूलो नबनाउ प्रीय

बदनाम मेरो गर्छु भन्दै गोप्य कुरा खोतलेर
उल्टै आफ्नो इज्यत तिमी धुलो नबनाउ प्रीय

मलाई खाने पाटे बाघले तिमीलाई नि खान सक्छ
बिन्ती मनको पर्खालमा दुलो नबनाउ प्रीय

बलेकै छ आगो यहाँ, अझै ठूलो बाल्छु भन्दै
सम्बन्धको प्रमाणपत्र झुलो नबनाउ प्रीय

एउटै थालमा भात खाको ती क्षणलाई बिर्सिएर
एकाघरमा बेग्लै दुई चुलो नबनाउ प्रीय

बचनको करौंतीले कलेजी यो रेटी–रेटी
नारथुङेको मन जोख्ने तुलो नबनाऊ प्रीय

\