गजल

कहिले फूल भो जिन्दगी
कहिले भूल भो जिन्दगी

जता छाम्यो उतै दुख्ने
कहिले सूल भो जिन्दगी

अर्कै स्वासले बज्नु पर्ने
थोत्रो बिगुल भो जिन्दगी

जहाँ पनि टाँग्न मिल्ने
कहिले तुल भो जिन्दगी

रात दिन झुण्डिने त्यो
कहिले झुल भो जिन्दगी

दुनियाले टेकेर हिड्ने
कहिले पुल भो जिन्दगी

राधा छैन कृष्ण मात्रै
रित्तो गोकुल भो जिन्दगी

विरहमा कराउने
एक्लो बुलबुल भो जिन्दगी

प्रेमको खातिर बग्नै पर्ने
कहिले मूल भो जिन्दगी

को हो आफ्नो, को हो बिरानो
कहिले हुल भो जिन्दगी

तिम्रो चोखो नजरमा
अहो ! मञ्जुल भो जिन्दगी

स्वर्ग छैन इन्द्र मात्रै
आखिर टुल्टुल भो जिन्दगी ।