खै के दिन सकें र मैले मेरो देशलाई
न एक थोपा रगत न एक मुठी पसिना ।
जहाँ जन्मे हुर्के टेकी उनको छाती
काँध, शिर छाम्दै पुगे माथी–माथी
तिनै काँध गल्दा, तिनै छाती दुख्दा
स्वाभिमानी शिर उनको अपमानले झुक्दा
खै के दिन सकें र मैले मेरो देशलाई
न अञ्जुलीभर सहास न मुठ्ठीभर सान्त्वना
न एक थोपा रगत न एक मुठी पसिना ।
न एक थोपा रगत न एक मुठी पसिना ।
जहाँ जन्मे हुर्के टेकी उनको छाती
काँध, शिर छाम्दै पुगे माथी–माथी
तिनै काँध गल्दा, तिनै छाती दुख्दा
स्वाभिमानी शिर उनको अपमानले झुक्दा
खै के दिन सकें र मैले मेरो देशलाई
न अञ्जुलीभर सहास न मुठ्ठीभर सान्त्वना
न एक थोपा रगत न एक मुठी पसिना ।
हजार चोटी लड्दा उठें समाई हात
अघी बढ्दा एक्लै पाएँ उनकै साथ
तिनै हात भरी चोटै चोट लाग्दा
तिनै गोडाहरु धेरै–धेरै थाक्दा
खै के दिन सकें र मैले मेरो देशलाई
न शुभ प्रभात न मिठो सपना
न एक थोपा रगत न एक मुठी पसिना ।
अघी बढ्दा एक्लै पाएँ उनकै साथ
तिनै हात भरी चोटै चोट लाग्दा
तिनै गोडाहरु धेरै–धेरै थाक्दा
खै के दिन सकें र मैले मेरो देशलाई
न शुभ प्रभात न मिठो सपना
न एक थोपा रगत न एक मुठी पसिना ।
No comments:
Post a Comment