अस्वीकृत वर्तमान

छेप्पाहरुले बेहोरेको वर्तमान
कोक्पाहरुको जवानीसम्म आइपुग्दा
विगत बनिसकेको थियो
र त, त्यसैको विरुद्घमा

उठाए कोक्पाहरुले
बर्माको घनघोर जङ्गलमा
पड्काएका बन्दुकहरु
राणाको छाति ताकेर ।
परन्तु सम्झौताको नाममा
धोका बेहोरेका कोक्पाहरुको बर्तमान
आपाहरुलाई चित्त नबुझे पछि
कहिले पिस्करमा
कहिले सुखानीमा
कहिले इभाङमा
कहिले छिन्ताङमा
बगाई रहे आपाहरुले
थोपा थोपा जम्मा पारेका
रगतका अमूल्य फाल्साहरु
तिनै रगतका फाल्साहरुमा
कोरिएका मुक्तिको गाथाभित्र
आज पनाति पुस्ताले
आफ्नै पहिचान नभेटेपछि
तयार भइरहेका छन्
इतिहास दोहो¥याउन ।
त्यसैले त यो कवि मन अचेल
विह्वल भएको छ,
कतै देश भित्र अर्कै देश खोज्न
कविताहरुले बारुद बन्नु प¥यो भने
सुरुवात हुने छ गृह युद्घ
जसले निम्त्याउने छ विनास सबैको
त्यसैले प्रतिपक्षको बेञ्चबाट उठेर
रोष्ट्रमको सामुन्ने पुगि
नियमापत्ति जनाई रहेको छु
र, सँगै नारा घन्किरहेछ
पहिचान मास्न पाइँदैन ।