Gajal

किन किन आँखा तानियो उतै तिर
घरी घरी छड्के हानियो उतै तिर

धेरै धेरै थिए बास दिने मान्छेहरु
तर पनि ठाउँ छानियो उतै तिर

सारा कुरा भुली अहिले यस्तो भयो
सर्वश्व नै आफ्नो मानियो उतै तिर

भूलै भो कि कतै या सही भो मेरो
जिन्दगीको आधार ठानियो उतै तिर

हेर्दा हेर्दै आज यो अञ्जान नारथुङेको
आखिरिमा हात धानियो उतै तिर