Thursday, November 20, 2014

गजल

पसिनाको धारो छुट्यो परदेशैमा
अभागीको भाग्य फुट्यो परदेशैमा
...
आफन्तैले ठगेपछि देश छोड्दा
जिन्दगीको आशै टुट्यो परदेशैमा

घर फिर्छु भन्दा भन्दै बर्षौं वित्यो
समयले बैश लुट्यो परदेशैमा

रोग बढ्यो, शोक गड्यो, मनै भित्र
नियतीले चुट्नु चुट्यो परदेशैमा

आशा जति भइगए टाढा–टाढा
निराशा र पीडा जुट्यो परदेशैमा

अरपेको यही कथा लेख्न भनी
नारथुङे आज उठ्यो परदेशैमा

No comments:

Post a Comment