गीत

 सुनकोशी सुसाउँदै बग्यो उधै उधै
हिंडिरहे किनारमा एक्लै रुँदै रुँदै

फर्की हेर्दा पछिल्तिर पाइला मेटिन्दैथ्यो...
जति जति अघि बढ्यो पीडा भेटिन्दैथ्यो
झरी रह्यो आँसु भेल याद धुँदै धुँदै
हिंडिरहे किनारमा एक्लै रुँदै रुँदै

देश भित्त्रै सम्मान पाए को परदेशी हुन्थ्यो ?
गर्ने भन्ने उमेरमा कठै ! किन रून्थ्यो ?
वेदनामा तड्पिएको छाती छुँदै छुँदै
हिडिरहें किनारमा एक्लै रुँदै रुँदै