गीत

पँधेरी डिलमा रोपेको फूल, फुलेर ओइली झरेछ
पानीले भरिने यो रित्तो घैला, आशुँले आज भरेछ

रुमाल भित्र बन्धिलो पारी, कसेको त्यो विश्वास पनि
खोलेर हेर्न डराउँछ मन, उडेर फेरि जान्छ कि भनि
घैलाको पानीले अच्याउँदै शीर, घर पस्ने दिन सरेछ
पानीले भरिने यो रित्तो घैला, आशुँले आज भरेछ

बाटो हेरेर बस्नु जतिको, के होला नमिठो जिन्दगीमा
कहाँ पुगेर अन्त्य होला खै, पर्खाइको यो बोझिलो सीमा
आफैसँग आफ्नै जिन्दगीले, किन यस्तो ठट्टा गरेछ
पानीले भरिने यो रित्तो घैला, आशुँले आज भरेछ