को जातिबादी ? कसले बनायो देश बरबादी ?

नुवाकोटमा,
ज्यूँदै छाला तरिए जयन्त राना
कीर्तिपूरमा काटिए बाह्र धार्नी नाक-कान...
जयप्रकाश लखेटिए इन्द्र जात्राबाट
छ प्रधानले पाए धोका
मितको खोसियो सर्वश्व
यसरी,
काठमाण्डौको गद्दीमा बडा महाराज बसेपछि
सुरु हुन्छ नेपालको आधुनिक ईतिहास
सुरु हुन्छ एकल जातीय साम्राज्य
सुरु हुन्छ एकल साँस्कृतिक अभियान
सुरु हुन्छ एकल भाषिक नीति
सुरु हुन्छ अरु धर्म माथि दमन
सुरु हुन्छ मदेशमाथि घरेलु उपनिवेस
बिभाजित हुन्छन् मान्छेहरु कोही मासिने कोही नमासिने
कोही पानी चल्ने, कोही नचल्ने
छोइछिटो हाल्नु पर्ने/नपर्ने
कोही राजा जन्मदै
कोही पिपा आजीवन
कोही दरबारमा
कोही तरवारमा
साँच्चै !
यहिबाट शुरु भएको हो अशान्तिको बिऊ
र, देशको बर्बादी ।

तर्क गर्नेहरु जे पनि भन्न सक्छन्
देवर-भाउजू
अर्थात
बहादुर र राजेन्द्रलक्ष्मीको शक्ति सँघर्ष
पाँडे, थापा र बस्न्यातको काटामार
भिमसेनको आत्महत्या
गगन र माथवरको हत्या
राणाको उदय
कोत, भण्डारखाल
वा, दरवार हत्याकाण्ड
बरवादीकै निरन्तरता
बरबादीकै शृङ्खला ।
कसले भन्छ देश सबैको हो भनेर ?
हेर भिमसेनदेखि शुशिलसम्मको अनुहार
सिंहदरबारमा
छाउनीमा
न्यायलयमा
प्रशासनमा
स्थानीय निकायमा
संवैधानिक आयोगहरुमा
......मा
......मा
.......
.......
के देखिन्छ बहु रङ्ग ?
के देखिन्छ बिबिधता ?
कि नेपाल झुस्स दाह्री, चुस्स नाक
ऊ...
ऊ...
उस्को मात्रै हो ?
हो प्रश्न यहि हो आजको
कि,
हुँदा हुँदै पनि यहाँ
बिविध जाती
बिबिध धर्म
बिबिध भाषा
बिविध संस्कृती
बिबिध सभ्यता
र,
बिबिध पहिचान
किन ऊ....भयो ?
अर्थात
एकल प्रभुत्व ?
त्यसैले,
अहिले कायम रहेको
एकल जातिय
एकल भाषिक
एकल धार्मिक
एकल साँस्कृतिक
र,
तोडेर आन्तरिक उपनिवेस
बनाउने हो सबैको पहिचान स्थापित भएको देश
दिलाउने हो सबैलाई बराबरी हक
लौ तिमी नै भन,
म कि तिमी जातिबादी ?
तिमीले कि मैले बनाएको हुँ देशलाई बरबादी ?